Posted by kitaplog

“Nitimur in Vetitum” (latince: Yasaklanmış şeye ulaşmak için çabalarız)… Öykü Kulubüne girmeden önce Atilla’nın dikkatini çeken şey, onu, kulübe yönlendiren yazı bu oldu.

 

Bu kısım, Orkun Uçar’ın Metal Fırtına serisi ile tanınmadan önce ilk çıkardığı roman olan “Kızıl Vaiz”‘in içinden dikkatimi çeken bir yere karşı aklımda beliren cümle oldu. Bunu belki, kitabı özetlemeyi düşünenler olursa başlangıç cümlesi olarak da düşünmek mümkün.

 

Oldukça ilginç bir kitap Kızıl Vaiz. Daha önce, belki de hiç rastlamadığım bir şekilde içinde pekçok küçük ve güzel öykü barındırıyor. İlginçliği de buradan geliyor zaten. Romanın ana hatlarından oldukça uzak olan öyküler aslında romanın içine çok güzel bir şekilde yerleştirilmiş. Kendisi de güzel bir kurguya sahip olan romanda bu öyküler ayrıca bir güzellik katıyorlar kitaba.

Kitap kısaca, öyküler yazan, hayatını henüz toparlayamamış, 30’lu yaşlarında ve işsiz olan Atilla’nın bir gün Öykü Kulübünün kapısından girmesini ve hayatının tamamen değişmesini anlatıyor. Romandaki karakterler, öykü anlatıcıları ve güzel öyküleri bir yanda kitapta yerlerini bulurken, diğer yandan Atilla kulübe girmek için üye olan diğer herkesin beğenmesi ve o yönde oy kullanması gereken öyküsünü hazırlamaya çalışıyor. Diğer taraftan ise hisleri gireceğinin sadece bir Öykü Kulübü olmadığını söylüyor.

 

Bir solukta okunan, akıcı ve güzel bir romanla Türk Edebiyat dünyasında sayıları pek fazla olmayan “güzel romanlara” bir tanesini eklemiş durumda Orkun Uçar. Ellerine sağlık diyor, Asi‘nin ikinci kitabını hala beklediğimizi hatırlatmak istiyorum kendisine.

 

.