Posted by kitaplog

Orkun Uçar her ne kadar “Metal Fırtına” ile tanınsa da Türk romanı için önemli yazarlardan birisi benim için. Aynı zamanda kendisinden ve birkaç yazardan daha ileride Türk Fantastik Kurgu’nun temellerini oluşturan yazarlar olmuşlardır diye bahsedeceğimizi umuyorum. Saygın Ersin az önce “birkaç yazar” diye tanımladığım yazarlar arasında eserleriyle muhakkak yer alması gerekenlerden birisi.

Son hafta içinde üç kitap peş peşe okuduğum için aradaki yazmadığım dönemi bugünlerde kapatayım diye düşünüyorum. İlk okuduğum kitap, kapağında Orkun Uçar’ın editörlüğünü yaptığından bahsettiği bir Saygın Ersin kitabı. Tam olarak da aynı serinin ikinci kitabı her ne kadar okumaya başlarken farkında değilsem de.

Saygın Ersin bu kitapta uzun zamandır olmasının gerekliliğini düşündüğüm ama neredeyse hiç rastlamadığım şeyi yapıyor ve Türk tarihine giriyor. Bir yanda ölümsüz yedili ve onların yandaşları (hocaları Lokman Hekim ve hatta sadece ve sadece Lokman Hekim’in olduğu sayfalar için bile alınması gereken bir kitap bu) diğer yanda kutsal emanetleri ve “sır”ı ele geçirmeye çalışan, ne olduğu belirsiz bir düşman. Arada vampirler ve savaşlar, gizemli güçler, büyüler… En güzel tarafı da bildiğiniz, anladığınız, belki yaşadığınız, ziyaret ettiğiniz yerlerde geçen ve oralara başka gözlerle bakmanızı sağlama ihtimali olan bir kitap.

Hal böyle olunca, elindeki malzemeden güzel yararlanmasını ve en iyi şekilde işlemesini bilen bir yazarla, ortaya bir solukta okunacak, elden bırakmak istenmeyecek bir roman çıkmış. 

.