Posted by kitaplog

DERYA OĞUZ

 

Daha önce okuduğum birkaç kitabıyla Elif Şafak dikkatimi çekmişti ve okumaya değer bulmuştum. Bu kitap ise benim için tam bir hayal kırıklığı oldu. Araf’ta ne kayda değer bir kurgu, ne edebi zenginlik, ne de merak uyandırıcı herhangi bir şey bulabildim.

 

 

Konu olarak, Amerika’da doktora yapmakta olan üç yabancının ve bunların etrafındaki birkaç kişinin hikayesi seçilmiş. Kitabın teması, yabancı ülkede yaşayanların duyguları ve arada kalmışlıkları. ‘Arada kalmışlıkları’ kısmını kitabın isminden anlayabiliyoruz, çünkü kelime anlamı olarak araf; cennet ile cehennem arasında bir yer (tdk), ya da kötüler ve iyilerin nihai ahiret mekanları arasında olduğuna inanılan yer (wikipedia). Fakat, açıkçası hangi karakterin ne şekilde arada kaldığını, arada kalmış hissediyorsa bunun sebeplerini ben romanda bulamadım. Kitabı bitirdiğimde aklımda kalan, yurt dışına giden insanların isimlerinin okunuşları ve yazılışları hakkında bazı sıkıntılar çektikleri (ki Elif Şafak da ismini Elif Shafak olarak kullanıyordu), kendi ülkelerinde kullanılan bazı deyimlerin ve atasözlerinin yabancı ülkelerde farklı düşünülebileceği…  ve dahası yok. Arada kalmışlık konusu ile ilgili kitaptan aklımda kalanlar burada bitiyor. Geriye kalanlar ise, romandaki üç beş ana karakterin günlük hayatının anlatımından ibaret.

Hiç sürükleyici bulamadığım bu kitabı, beşer altışar sayfalık periyotlar halinde zorla okudum diyebilirim. Bu da bana ders oldu, bundan sonra eğer bir kitabı baştan sevmediysem, bitirmek için hiç zorlamayacağım. Vakit, boşa harcanmayacak kadar değerli.

 

 

Sonuç olarak; aslında çok güzel işlenebilecek bir konunun Araf gibi bir roman ile harcandığını düşünüyorum.

 

.