Posted by kitaplog

Oğuz DAĞ

 

Genelde fantastik bilim kurgu kitaplarını çok severim, nadiren de başka türleri okumak hoşuma gider.. Bu defa bu değişikliği Ahmet Ümit’in Bab-ı Esrar’ı ile yaptım.. Açıkçası Ahmet Ümit’in okuduğum ilk kitabı, ama sanırım son olmayacak, çünkü akıcılığı ve sürükleyiciliği ile hem okuyucuyu sıkmayan, hem de gayet güzel betimlemeler ile rahatlıkla gözünüzde canlandırabileceğiniz bir kitap olmuş… Öncelikle şunu söyleyeyim, kitabı okumadan önce arkasını çevirdim, göz atmak için ve aşağıdaki ifade vardı.

 

“Yedi yüz yıldır çözülmeyen sır; Şems-i Tebrizi cinayeti…

Yedi yüz yıldır süren bir sevda; Şems-i Tebrizi ile Mevlana”

 

Hmm, bayaa iddialı bir özet… Sonra bir iki sayfa çevirdim, ve yedi lanetli adamın, ellerinde yedi hançer ile gecenin sessizliğini yediye bölmesi, ardından taştaki kan ve evet dedim, bu kitabı okuyorum… 

 

Kitap, bir mevlevi olan Poyraz Efendi’nin  terk ettiği kızı Karen’ın bir araştırma için Londra’dan Konya’ya gelmesi ile başlıyor ve kendisini başdöndürücü bir komplonun içerisinde bulması ile devam ediyor…. Ayrıca Karen, bu olaylar zinciri esnasında kendisi, korkuları ve okurken öğrenmeniz gereken bazı şeylerle yüzleşiyor… Bu yüzleşme esnasında Mevlana ile Şems’in arasındakileri de öğreniyoruz… 

 

Kitabı asıl heyecanlı yapan ise Polisiye hikayesi, okudukça daha da gerilimin arttığı bir hikaye içerisinde buluyoruz kendimizi ve her seferinde bir sonraki adımı merak ediyoruz… Ben okurken bir hayli zevk aldım, bundan sonra ise Ekin arkadaşımın da daha önce yazdığı Aşk’ı okuyacağım sanırım… 

 

.