Posted by kitaplog

RAHİM ÇETİNEL

Grange, romanları dünyada ve ülkemizde oldukça tutulan Fransız bir yazar. Tür olarak daha çok gerilim/polisiye/macera türlerine yakın yazsa da ben tarz olarak onu Dan Brown‘a daha çok benzetiyorum.

 

Grange şimdiye kadar okuduğum romanlarından farklı olarak bu romanın merkezine, bu kez ikisi de birbirinden farklı iki karakteri yerleştirmiş: Birincisi 60’ını geçmiş ve Cinayet Şubesinden emekli olmuş, zamanını Ermeni Ortodoks kilisesinde değişik görevler üstlenerek geçiren Kasdan. Diğer ise Superman’in Fransız olmuş hali de denilebilecek olan Volokine: Dövüş sanatlarında dereceleri bulunan, çok iyi müzik kulağına sahip ve piyano çalabilen, üniversiteden psikoloji üstünde eğitim almış, aynı zamanda polis okulunu iyi dereceyle bitirmiş, Çocuk Şubesi’nin en gözde polislerinden birisi.

 

Noel’den birkaç gün önce bir kiliside org çalan bir müzisyenin ölümüyle başlayan hikaye, bu iki kahramanın dahil olmasıyla derinleşmeye ve hareketlenmeye başlıyor. Karakterler bir yandan kendi aralarındaki işbirliğinin ve samimiyetin dengelerini bulmaya çalışıyorlar diğer yandan da sayısı artmaya başlayan cinayetlerle ilgili araştırmalarını genişletiyorlar. Aynı zamanda kendi kişilikleri ve geçmişleriyle boğuşmaya ve birbirlerine güvenmeye de başlıyorlar.

 

Bu kitap da Grange’ın diğer kitapları gibi hem rahat okunabilir hem de eğlenceli olmuş. Bir yanda gizemi sürekli artan bir olayı çözmek için uğraşan iki polis, diğer yanda ilerledikçe karışan bir hikaye. Pek çok polis kitabında olduğu gibi katili tahmin etmek mümkün olmuyor. Pek çok “tatil kitabı” tipindeki kitaplarda olduğu gibi olaylar belli bir kurgu içinde, okuyucuya bir şey katmadan ama okuyucuyu hiç sıkmadan ilerliyor.  Kitap bittiğinde ise okuyarak güzel zaman geçirmiş olduğunuzu farkediyorsunuz, ki en azından benim kitabı almamdaki sebeplerin başında geleni buydu.

 

.