Alaycı Kuş / Suzanne Collins

Posted by mustafa

MUSTAFA CETINEL

Herkese uzun bir aradan sonra merhaba. Buraya en son yazimi yazali bir aydan fazla gecti. Bütün kosusturmacalarin icerisinde yazacak vaktim olmadi maalesef. Ama epey bir kitap okudum bu dönemde, umarim hepsiyle alakali yorum yazacak vakti bulabilirim. Neyse, simdi kitabimiza dönelim…

Bu kitabi dün aksam sehirlerarasi otobüse bindigim sirada bitirdim (son 10 sayfasi kalmisti, o yüzden yolculugun basinda bitti kitap).

Bu kitap Aclik Oyunlari serisinin 3. ve son kitabi. Daha önceki kitaplariyla alakali yorumlarimi buraya da yazmistim. Özetlemem gerekirse; 1. kitabi 2 günde, 2. kitabi ise 1 günde bitirmistim. O yüzden yaklasik son 1 yildir bu kitabin cikmasini bekliyordum, ve sonunda oldu. Ciktiktan sonra bir süre okumayi bekledim gerci (Türkce seklinde okumak istedigimden Türkiye’ye gelecegim zamani beklemek zorundaydim).

Neyse… Kendini hizli okutma süreci bende 3. kitapta sona erdi. Bu kitabi bitirmem yaklasik 2 haftami aldi. Bunda islerimin yogunlugunun etkisinin büyük oldugunu biliyorum ama yine de epey bir süre aldi ve kitabi sürükleyici olarak niteleyemeyecegimi de belirtmem gerekiyor. O yüzden, ‘acaba sonunda ne oluyor?’ merakindan dolayi okumayi sürdürdügümü söylemem gerekiyor. Ara ara isteksizlikler olustu icimde kitabi okumak icin, gercekten sacmalama noktasina gelinen anlar oldugunu düsünüyorum.

Öncelikle 13. Mintika icerigini kitaba yerlestirdiginden ötürü yazari tebrik etmem gerekiyor. Oradan birseyler cikacagini tahmin ediyordum ama bu kadar iyi bir icerik olusuturacagi aklimin ucundan bile gecmiyordu. 2. kitabi biraktigimiz yer olan isyanin baslangicindan sonra, 13. Mintika’ya böyle bir kimlik büründürülmesi gercekten cok güzel bir icerik olusturmus.

Genel olarak kitabin macerali noktalarinin bulundugunu belirtmem gerekiyor. Ama yazarin Katniss’e ait genc kizlik sacmalarini anlatmasi bence biraz abarti olmus. Bunlarin olmasi gerektigini, kitaba farkli bir icerik kattigini biliyorum, ama bana göre bunu abartmis, cok fazla üzerinde durmus. Gereksiz kararsizliklarla gecirilen sayfalar bence tamamen kitabi biraz daha uzatmak icin yazilmis. Belirtmem gerekiyor ki Katniss’in Peeta’ya karsi baslangicta takindigi tavir tamamen burnu havada, kendini begenmis bir genc kiz oldugu hissini verdi bana ki, yazarin gercekten göstermek istedigi kisilik bu da olabilir. Yine de, bu izlenimi vermek icin daha az sayfa harcayabilirdi.

Bence bu kitaptaki en etkili karakter Peeta idi. Kitabin iceriginde cok fazla yer almadigini belirtmem gerekiyor, ama bana göre kitaba tamamen farkli bir tat katan, ve gercekten ilk iki kitaptaki Capitol’ün acimasizlik hissini bize yasatan Peeta’nin basina gelenler, ve bunlarin sonucunda onda olusan sonuclar. Kitabin icerigini belli etmemek icin ona ne oldugunu söylememem gerekiyor tabii ki, ama Capitol’ün yapmis oldugu sey her ne kadar acimasiz olsa da, onlarin tarafindan düsününce zekice bir adim oldugunu söylemenin yanlis olmadigini düsünüyorum.

Her ne kadar son kitapta beni biraz hayal kirikligina ugratmissa da, gercekten cok etkileyici bir seri oldugunu, ve kesinlikle okunmasi gerektigini düsünüyorum. Sakin yanlis anlamayin beni; kurgu yine cok güzeldi kitapta, atilan adimlar, gelismeler, ve sonu gercekten cok iyiydi. Yazarin tekrar yaraticiligini konusturdugunu belirtmem gerekiyor. Ama kitabin bazen cok yavas ilerledigini ve sacma seylerle bazi sayfalarin bosuna dolduruldugunu da düsünüyorum.

Yine de alin, okuyun, keyfinize bakin, ve kitabin yarattigi dünyaya kendinizi birakin…

Iyi okumalar…

Leave a Reply