Posted by kitaplog

 

Derya Deniz

 

Bir kitap nasıl bu kadar güzel olabilir ve güzeldir ? ” Hiç bitmesin ! ” ve hatta abartıp ” Okudukça sayfaları artsın ! ” diye dualar ettiğim bir kitap oldu. Oysa ben ömür boyu sadece bu kitabı okumaya razıydım; başka hiçbir kitabın sayfasını açıp, başka hiçbir kitaba dokunmadan.

Zeno bir garip adam, aslında oldukça sıradan; seviyor, aşık oluyor, seviliyor, aldatıyor, sevmediği ya da sevmediğini sandığı bir kadınla evleniyor, yanlış kadınlara aşık oluyor, kazanıyor, kaybediyor, uygulanmak üzere ama uygulanmaksızın sürekli yeni kararlar alıyor. Zeno tamamen insani duygularla bezenmiş, şeffaf bir karakter. Bahaneler yaratıyor, bunlara inanmak istiyor ya da inanıyor, sonra da bunları güzelce yıkıyor. Bu zamana kadar hiçbir erkeğin beyninde böyle rahatça dolanmamıştım. Tüm hatalarına, yamukluklarına karşın Zeno’ya kızamıyorsunuz, olmuyor, kızılmıyor. Zeno zaten bunlarla şekilleniyor, Zeno oluyor. Sen bi’tanesin Zeno.

 

Bu kitabı kısa bir sürede okuduğum için çok pişmanım. Böyle bir lezzet bu kadar çabuk tüketilmemeli. Sen gel de bu kitaptan sonra başka bir kitap oku ve beğen işte.

Ve Italo Svevo kitap yazmış. Şimdi ben bu adama nasıl bir teşekkür edeyim ? Peki ya kitabı İtalyancadan kusursuz bir şekilde çeviren Gül Işık’a ne demeli ? Hepsinin önünde saygıyla eğilmekten başka elimden ne gelir ki ? Ben kitabı Ada Yayınları’ndan okudum ama kitap şu an Can Yayınları’ndan çıkmakta. Çeviriler aynı olsa da, Ada Yayınları’nın kapağı çok daha anlamlı ve güzeldir.